" Το μόνο που ξέρω είναι πως σίγουρα κάποια μέρα θα φύγω από την Αθήνα.
Αυτός είναι ο βασικός σκοπός μου. "



Η ζωή στη φύση είναι πλεονέκτημα για τον κάθε άνθρωπο. Αρχικά,για αυτούς που γεννήθηκαν και έζησαν από τα παιδικά τους χρόνια σ'αυτήν, καθώς και για εκείνους που αποφάσισαν να αφήσουν την σίγουρη ζωή στην πόλη με τις πολλές ευκαιρίες, για μια καλύτερη δίπλα στο περιβάλλον.

Κοντά στη φύση απελευθερώνεται το ανθρώπινο πνεύμα και ο άνθρωπος γίνεται πιο έντιμος,πιο συνετός, πιο υπεύθυνος, σέβεται και εκτιμά την ίδια του την ύπαρξη, επειδή η νομοτέλεια της φύσης του διδάσκει την πειθαρχία . 

Και αν θέλουμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, θα θέσουμε το Καρπενήσι ως παράδειγμα. Ρωτώντας κάποιον Καρπενησιώτη για το πως είναι η ζωή σε μια πόλη τέσσερις μόλις ώρες από την Αθήνα, θα σου απαντήσει με πολλά επίθετα: διαφορετική, αναντικατάστατη, εναλλακτική, ιδανική, μαγευτική, ήρεμη.
Εκεί ζει αυθεντικά και γνήσια, δαμάζει τα πάθη και τα ένστικτά του, συνεργάζεται, προσφέρει και είναι αλληλέγγυος.

Εκτός από την κρίση, οικονομική και κοινωνική, υπάρχουν και άνθρωποι που αποφασίζουν να μετακομίσουν στο Καρπενήσι για καλύτερη ποιότητα ζωής, ορμώμενοι από μια αγνή επιθυμία για ζωή μακριά από τα αστικά κέντρα.

Οι Καρπενησιώτες αποκαλούν  ''ευλογία'' το γεγονός ότι κατοικούν στο Καρπενήσι μια πόλη που τους σέβεται. Βέβαια, όταν ο άνθρωπος σέβεται τη φύση, θα σεβαστεί και η φύση τον άνθρωπο. Όταν,όμως περιμένει κάποιος να ζήσει στην επαρχία χωρίς να μοχθήσει γι΄αυτήν τότε τα πράγματα περιπλέκονται.
Αναρωτιούνται μερικοί, γιατί τα χωριά είναι άδεια, γιατί δεν κρατάνε κόσμο  και γιατί μόνο το καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Αύγουστο τον προσελκύουν !
Δε σκέφτηκαν, θα αναρωτηθώ κι εγώ ότι τα χωριά είναι δύσκολο να κρατήσουν κόσμο (!)

Αν ο κόσμος όμως θέλει μπορεί να κρατήσει τα χωριά.
Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση και αγάπη για τον τόπο μας.
Τίποτα λιγότερο,τίποτα περισσότερο.


Από την άλλη, υπάρχει η μειοψηφία που επιθυμεί διακαώς να εγκαταλείψει το Καρπενήσι και γενικά την επαρχία και τη φύση. Θέλει να γνωρίσει τις μεγάλες πόλεις και να κάνει μεγαλεπήβολα σχέδια.Νομίζει,ότι επειδή τα αστικά κέντρα προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες θα έχει τη δυνατότητα να ζήσει σ'αυτά χωρίς περιορισμούς. Πόσο εύκολα μπορείς να νιώσεις ανάξιος ,θλιμμένος ,γεμάτος προβλήματα το αγνοεί όμως. Να μετακινείσαι με τα θορυβώδη μέσα μεταφοράς μέσα σε μια ΄΄γεμάτη΄΄ πόλη από ΄΄άδειους΄΄ ανθρώπους, να ποδοπατιέσαι από αγνώστους, να είσαι μέσα στα νεύρα και η ικανότητα της σκέψης και της αίσθησης να έχει αχρηστευτεί τελείως.

Αργοπεθαίνεις μέσα στις μεγαλουπόλεις, έρχεσαι σε ρήξη με τον ίδιο σου τον εαυτό.

Γιατί λοιπόν να αφήσεις τον τόπο σου, το Καρπενήσι, το χωριό σου, επειδή δε σε ανταμείβει όπως θα ήθελες; Γιατί δεν προσπαθείς εσύ ο ίδιος να στηρίξεις τον τόπο σου με ότι μέσα μπορείς να διαθέσεις; Ορισμένοι άνθρωποι δε γνωρίζουν πως η φύση είναι η προέλευσή μας, το καταφύγιο μας.

Στην πόλη, χανόμαστε στον θόρυβο, αποπροσανατολιζόμαστε και απομακρυνόμαστε από αυτά που έχουμε μέσα μας, από εκείνα που έχουν σημασία και που είναι αυτονόητα.
Κυνηγάμε ανηλεώς χρόνο, χρήμα, στόχους.

Γι'αυτό όσοι μένετε στο Καρπενήσι και στα γύρω χωριά να εκτιμάτε τους αργούς ρυθμούς, το φως του ήλιου, τον ουρανό με τα χιλιάδες άστρα, τα ατελείωτα έλατα, τους ήχους από τα ποτάμια, το θρόισμα των φύλλων και όλα εκείνα που σας μαγεύουν. Και κυρίως να εκτιμάτε την ελευθερία που σας προσφέρει αλλά και την ευκαιρία να αναμετρηθείτε με τις δυνάμεις και τα όριά σας.

Να θυμάστε ότι κάποιοι άλλοι θα κάναμε τα πάντα για να βρεθούμε σε αυτή τη θέση. Θα δραπετεύαμε ακόμη και από την ίδια μας τη φυλακή, την πόλη μας, που καθημερινά μας απογοητεύει....